این مقاله در ده بخش و با هدف کمک به نشر آگاهی عمومی در زمینه فیلتراسیون سیستم‌های هیدرولیک منتشر می‌شود. در این بخش که شامل مقدمه این مقاله است، به مبانی علم هیدرولیک و سیستم‌های هیدرولیک خواهیم پرداخت.
مبانی علم هیدرولیک
اصول و مبانی این علم، در قرن ۱۷ توسط پاسکال شناسایی شد. اما به‌علت عدم توانایی در تهیه سطوح کاملاً پرداخت شده و تولید واشرها و روشهای آب‌بندی مناسب، در عمل تا قبل از قرن بیستم، استفاده گسترده از توانایی های این علم میسر نبود. در پنجاه سال اخیر با پیشرفت تکنولوژی و امکانات ساخت، استفاده از این علم سرعت گرفته‌است.
سیستم‌های هیدرولیکی با آب، روغن یا سیالات دیگر کار می‌کنند. در سیستم‌های تحت فشار مانند پرس‌ها و جک‌ها، علاوه بر مایعات تراکم‌پذیر، از گازها هم می‌توان استفاده کرد. گستره کاربرد علم هیدرولیک بسیار وسیع است: از عبور آب در کانال‌ها تا صنایع هوافضا.
به طور کلی می توان فنی که به انتقال نیرو توسط مایعات می‌پردازد را هیدرولیک نامید.
سیستم‌های هیدرولیک
سیستم‌های هیدرولیک، سیستم‌هایی هستند که بر پایه علم هیدرولیک طراحی و ساخته می‌شوند. در این سیستم‌ها، انتقال نیرو از طریق سیال مایع انجام می‌شود. سیستم‌های هیدرولیک، مزایای شناخته‌شده متعددی دارند، از جمله:
- امکان انتقال نیروهای بزرگ
- امکان تنظیم دقیق و پیوسته سرعت و باردهی حتی در حین کار
- بازه تبدیل دور نامحدود
- سهولت تغییر جهت حرکت و دوران
- امکان تغییر جهت سریع سرعت با دقت بالا
- حرکت آرام و پایدار اجزا
- حفاظت در برابر اضافه بار
با این حال، سیستم‌های هیدرولیک معایبی هم دارند که از بین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- داغ شدن و تغییر خاصیت روغن هیدرولیک
- نیاز به دقت بالا هنگام ساخت قطعات اجزای سیستم هیدرولیک
- حساسیت آب‌بندی
- خاصیت سیال در انتقال نیرو به جهت‌های مختلف
وجود این معایب، نیاز به دقت در استفاده از سیستم‌های هیدرولیکی را گوشزد می‌کند.
از جمله بزرگ‌ترین مشکلات روغن‌های هیدرولیک، تأثیرات اصطکاک داخلی این روغن‌ها است. بر اثر این نیروی مقاوم، خواص فیزیکی و شیمیایی سیال تغییر می‌کند و حتی امکان ضعیف شدن محل‌های آب‌بندی را به وجود می‌آورد.